خلاصه ای از سیر تکامل سلاح M-16 :
سال 1948: در این سال ، اداره مرگزی تحقیقات ارتش امریکا به این نتیجه می رسد که سلاح های کالیبر 22/0 اینچ (56/5 میلیمتر) با برد موثر 300 متر و دارای برگه ناظم آتش (دارا بودن قابلیت انتخاب حالت تک تیر یا رگبار) ، بیشتر مورد پسند سربازان امریکایی قرار می گیرد.
سال 1953 تا 1957: سلاح های کالیبر 22/0 با سرعت دهانه بالا مورد آزمایش قرار می گیرند.
سال 1957: ارتش امریکا به کارخانه Armalite ، سفارش ساخت سلاحی را می دهد که دارای مشخصه های زیر  باشد:
1- کالیبر 22/0 اینچ
2- وزن کم
3- دارا بودن قابلیت شلیک در حالت تک تیر و رگبار
4- گلوله آن پس از طی مسافت 500 متر ، توان نفوذ در یک کلاه خود آهنی را داشته باشد.
پس از دریافت این سفارش ، یک مهندس جوان در کارخانه Armalite به نام Eugen Stoner ، دست به طراحی این سلاح برمبنای سلاح AR-10 زد. در همان زمان کارخانه های مهمات سازی Renington و Sierra ، دست به طراحی و ساخت خشاب و گلوله های مخصوص کالیبر 222/0 اینچ زدند که نهایتآ منجر به تولید گلوله های کالیبر 223/0 اینچ رمینگتون (56/5 میلیمتری) شد.

سال 1958: اولین مدل AR-15 به ارتش امریکا تحویل داده شد و تحت سخت ترین آزمایش ها قرار گرفت. نتایج اولیه آزمایش از این قرار بود: دقت کم ، ضریب اطمینان پایین.
سال 1959: کارخانه Colt ، امتیاز ساخت این سلاح را بدست می آورد.
سال 1960: Eugen Stoner طراح AR-15 ، به کارخانه Colt ملحق می شود. در این سال ، فرمانده نیروی هوایی امریکا سفارش ساخت 8000 قبضه AR-15 را به کارخانه Colt می دهد. این سلاح ها ، برای استفاده در نیروی هوایی و یگان های ویژه هوابرد امریکا خریداری شدند.
سال 1962: در این سال ، 1000 قبضه AR-15 به ویتنام فرستده می شود و پس از آزموده شدن در میادین جنگ ، مورد تآیید سران ارتش قرار می گیرد. سفارش ساخت 85000 قبضه برای نیروی زمینی و 19000 قبضه برای نیروی هوایی امریکا ، به کارخانه Colt داده می شود. سلاح AR-15 ، از این پس با نام M-16 شناخته می شود.
سال 1964: در این سال ، M-16 به عنوان اسلحه سازمانی ارتش امریکا پذیرفته می شود.
سال 1966: سفارش ساخت 840 هزار قبضه M-16 ، به کارخانه Colt داده می شود. سود حاصل از تولید این سلاح برای کارخانه Colt ، معادل 94 میلیون دلار بود.

سال 1967 تا 1970: ارتش امریکا مدل XM16E1 (که برای نیروی زمینی طراحی کرده بود) را متحول کرد و با نام M16AI معرفی کرد.
سال 1970: فشنگ های M-16 ، با نوع جدیدی از باروت مرغوب پر شدند که دوده کمتری ایجاد می کرد. باروت های به کار رفته در سال های قبل ، باعث ایجاد دوده زیادی می شدند که این امر ، باعث انسداد مجاری سلاح می شد. در این سال ، کیف وسایل نظافت سلاح نیز همراه خود سلاح M-16 به سربازان تحویل داده شد. همچنین نوعی خشاب 30 تیر هم برای این سلاح تولید گشت. (این کار ، برای مقابله با سلاح AK-47 سربازان ویتنامی بود که خشاب 30 تیر داشت.)
سال 1977 تا 1979: سلاح M-16 ، مورد پسند ارتش های عضو پیمان ناتو گردید. مهندسان اروپایی در گام خان سلاح و نوع مهمات به کار رفته ، کمی تغییرات ایجاد کردند.
سال 1981: کارخانه Colt ، گونه ای از این سلاح را بر مبنای مهمات SS109/5.56NATO متحول کرد و با نام M16AIEI معرفی کرد. لوله این سلاح ، سنگین تر و کوتاه تر بود و در آن حالت شلیک رگبار در آن ، جای خود را به حالت شلیک 3 تیر داده بود.
سال 1982: سلاح M16AIEI ، با نام M16A2 به ارتش امریکا تحویل داده می شود.
سال 1983: نیروی دریایی امریکا ، مدل M16A2 را ارتقاء می دهد.
سال 1985: نیروی زمینی امریکا نیز مدل M16A2 را ارتقاء می دهد.

سال 1988: کارخانه بلژیکی FN ، ساخت مدل جنگی M-16 را ادامه می دهد و کارخانه Colt ، تنها نمونه های پلیسی و شهری آنرا تولید می کند.
سال 1994: مدل های M16A3 و M16A4 یا ریل مخصوص نصب دوربین و چند تغییر کوچک دیگر معرفی می شوند. مدل M16A3 علاوه بر دارا بودن حالت شلیک 3 تیر ، قادر به شلیک در حالت رگبار نیز می باشد.
سلاح M-16 ، توسط دهها کارخانه اسلحه سازی در امریکا ، کانادا ، چین و بلژیک ساخته شده و در ارتش و نیروهای مسلح بسیاری از کشورها مانند لبنان ، کانادا ، انگلیس و ... به کار گرفته شده است. دقت این سلاح خوب و کشندگی آن کمی ضعیف توصیف شده است.
این سلاح اگرچه قابلیت انعطاف خوبی دارد ، ولی نمی توان ضریب انعطاف آنرا با AK-47 یا AK-74 روسی مقایسه کرد. یکی از نقاط قوت این سلاح ، انواع بیشمار روپوش لوله ، دستگیره تپانچه ای و لوله هایی است که برای آن تولید شده است. به عنوان مثال لوله های 7 تا 24 اینچی برای آن در دسترس می باشند.